Friday, November 14, 2008

ఓ పిచ్చివాడు

అతడు నాకు రోజూ కనిపిస్తాడు
చిరిగిన చొక్కాలో,చిరునవ్వులో
నాచూపులు కాగడాలై
గాయాలు వెతుకుంటాయి
అతని చిరు దరహాసపు తేజస్సులో
నేను గుడ్డి వాణ్ణయిపోతాను
నామాటలు వేయి వీణలవాణియై
అతణ్ణి స్పృశిస్తూ వుంటాయి
అతని మౌనం లో
నేను మూగవాణ్ణయి పోతాను : అతడు :
నేనోరోజు అతనికి
డబ్బులివ్వబోయాను
ఎవరి కోసమో అన్నట్లు
దూరంగా వెళ్ళిపోయాడు
మరో రోజు అతనికి
ఆహారం ఇవ్వబోయాను
కుళ్ళిన వ్యర్ధాలు తింటూకనిపించాడు
అనిర్వచనీయ బంధం
నన్ను కట్టికుదిపేస్తుంది
ఏమైన రేపు మాట్లాడించాలి..
నిద్ర నిండా పరుచుకున్న చీకట్లో
హ్రుదయం మీద పరిచిన తివాచీపై
ఆకశమంత ఎత్తులో,అనంత తేజస్సులో
తెల్లని దుస్తుల్లో, అదే చిరునవ్వుతో
అతడు నాకు కనిపిస్తున్నాడు
నేనేదో వేడుకుంటున్నాను
అతడేడేదో చెపుతున్నాడు
నాకేమీ వినబడడం లేదు
ఆయినా ఏదో అర్ధమవుతూన్నట్లేవుంది..
అతడు నాకు ఈ రోజు కని పించాడు
చుట్టూచేరిన చూపుల కాన్వాసు మధ్య
తాటాకు మీద భగవద్గీత శ్లోకం లా
ఎవరో అంటున్నారు..
పాపం పిచ్చివాడు చని పోయాడని
నాకేమీ వినబడడం లేదు.....
ఎవరా పిచ్చివాడు ?


Tuesday, October 28, 2008

ఊరికి నీరంటి...
నాగరికత నాలుకలకి,
కాలుష్యం కోరలకీ దూరంగా
ప్రకృతి ఒడిలోనే..బడి..గుడి..
అనాగరికులమైనా ఆప్యాయతలకీ
అభిమానాలకీ అడ్డుగోడలు ల్లేవు.
ఈ నేల మాది, నింగి మాది
ఎల్లలెరుగని స్వాతంత్ర్యం
అడవి తల్లి బిడ్డ లం..
ఇదంతా నిన్న !!

మరి నేడో..
మీ ఆకలికి, దాహానికి
మా సంస్కృతి, జీవితాలు పణంగా
గిరిపుత్రుల గుండెల్లో ప్రభుత్వ ' సునామీ'
ఊరికి నీరంటి...
గంగ మింగేస్తున్న వనాలూ, వాసాలూ!
వనాల్లో కోయిలలు
కాకుల్తో ఏకం కాలేక
మాకొద్దీ ప్రాజెక్టులు, ప్రవాసాలు
నిరసనలు, నిట్టూర్పులు..
' అయినా నీతో గొంతు కలిపేదెవరని?'

నింగికెగిరిన మా సహనం
కొండ కోయిలల గర్జనలతో
వాడివేడి విల్లంబులతో
అడవంతా ' అల్లూరిలే'
అయితే మాత్రం..
మీరేమయినా తెల్లదొరలా కాల్చడానికి ?
మాటల మూటలు చేతిలో పెట్టి
వరాల సరాలు మెడలో వేసి
మా పొదరిళ్ళని పకడ్బందీగా
కూలగొట్టే అధికారిక కబ్జాదారులు!
గిరిజన చట్టాల్తో మాకంటే
లబ్ది పొందింది మీరు కాదు ?

అడవితో అల్లుకుపోయిన
జీవితాలు ఛిద్రమై
ఆశల మూటలు భుజానికెత్తుకుని
చెట్టుకొకరు పుట్టకొకరై
చిరునామాల్లేని మృతజీవులం

ఇహ రేపో ?
మామీద మరీ జాలిపడి పోయినోళ్ళు
మా వ్యధల్నీ, పోరాటాల్నీ..కధలల్లి..
ఓ పది సినిమాల సొమ్ము చేసుకుంటారు !
మా సంస్కృతీ, సౌరభాల్ని కాపాడే వారసులుగా
నృత్య నాటికలు, వీధి నాటికలు
ప్రదర్శనలిచ్చేస్తుంటారు...

ఎవరో ప్రేక్షకుల మధ్యలో
బుట్ట చేత పట్టుకున్న వాడి
కళ్ళల్లో సన్నటి కన్నీటి పొర
గతస్మృతుల్ని దిగమింగుతూ..
బరువెక్కిన స్వరంతో..
పల్లీలండీ...పల్లీలండీ... అంటూ
జనం లో కల్సిపోతాడు...!

(ఉత్తరాంధ్ర కవితల పోటీలలో ఉత్తమ కవితగా ' తూరుపు ' అనే కవితాసంకలనంలో ప్రచురింపబడిన కవిత)

Monday, October 27, 2008

అయినా.....






అయినా మళ్ళీ నిద్ర వద్దు
నిన్నటి కల ఇంకా పచ్చిగానే ఉంది
నాటకానికి తెరపడే సరికి
ఎక్కడో మొదలయిన గాలి దుమారం
మేఘాల్ని మోసుకొచ్చి
కళ్ళల్లో నింపుతుంది
గాలికి రెప రెపలాడుతూ
కిటికీలు మూత పడిపోతాయి
ఎపుడో వాడిపోయిన
జ్నాపకాల పూల మీద
రంగునీళ్ళు చల్లి
సీతాకోకచిలుకల్ని బుట్టల్తో
మోసుకొస్తుంది కల
తీరని కోరికల తీరాల్ని
చేరుస్తుంది కల
వేయి ప్రశ్నల
సమాధానం కల
చీకట్లని ముంచిన
వెలుగు వెల్లువ కల
సహశ్ర వేదనల
లేపనం కల
నిన్నటి నిద్ర నన్ను
నిర్వీ ర్యుణ్ణి చేసి వెళ్ళిపోయింది
నిన్నటి కల ఇంకా పచ్చిగానే ఉంది
అయినా మళ్ళీ నిద్ర వద్దు...

Wednesday, July 2, 2008

అదృశ్య దృశ్యాలన్నీ....

అదృశ్య దృశ్యాలన్నీ....

ఒక్కొక్క ప్పుడు బండ రాయిలా
మారిపోతున్నపుడు
నిన్న పాడిన కోయిల పాట లా
నువు పుడతావు...
ఆకారమే లేని నువు అవతారమై
అణువణువునా
అల్లుకుపోయి
నీ అమృత ధారల్లో ముంచేస్తావు..
ఇంతలోనే ముక్క ముక్కలుగా
నేల రాలి పోతావు,
ఎక్కడో మూలాల్లో వేళ్ళు
చిగుర్లు తొడుక్కుంటాయి
అప్ర యత్నంగానే
కాళ్ళు భారంగా
మోసుకుంటూ ఇక్కడ పడేస్తాయి..
ముడుచుకున్న పొరలు
ఒకటొకటిగా విచ్చుకుంటూ
ఇదిగో ఇక్కడే
పురి విప్పిన నెమళ్ళు లా
అనుభవాల వింజామరలు
మబ్బుల్ని మోసుకొచ్చి
చిరుజల్లు ల్ని చిలకరిస్తాయి..
రాలిన నందివ ర్ధనం పూలలా
గడప ముందే జారిపడిన
జ్ఞాపకాల్ని ఏరుకుంటూంటే
ఎంత కాలమయింది నేస్తమా
దుప్పట్లో దగ్గర చేర్చుకున్నంత వెచ్చగా
ఇల్లంతా ఒక్కసారే
నన్ను చుట్టేస్తుంది...
గదులు వస్తువుల్ని
ఎక్కడివక్కడే సర్దు కుంటాయి
కేలండ ర్లని మింగిన మేకు
గోడమీద నిద్రపోతూంటుంది
మోగి మోగి మూగబోయిన
కాలింగ్ బెల్ ..
నాయింటికి నేనే అతిధి నయ్యానని
నవ్వుకుంటుంది..
అమ్మ పాడిన ' బాబా' పాట
గదంతా ఏరులై పారుతూంటుంది!
పూజగదిలో అగరుబత్తి వాసన
ఘుప్పున కౌగిలించు కుంటుంది !
తిరిగి తిరిగొచ్చి కొడుక్కి
ప్రేమని వడ్డించిన తల్లిలా
వంట గది...
అంతేనా...
గదులన్నీ నోళ్ళు తెరుచుకుని
బావురుమంటూ
ఒకటొకటిగా నాముందు వాలి పోతూంటాయి !
ఎవరి కేమయినా... నాకు మాత్రం
స్మృతి ఒక వరం
వి స్మృతి ఒక శాపం.

Saturday, May 17, 2008

మొక్కలు మొలవకుండానే...

మొక్కలు మొలవకుండానే...

మొక్క మొలవకుండానే కొందరికి
కోరికల ముళ్ళు పుట్టేస్తాయి
బుడి బుడి నడకలు
పడుతూ లేస్తూనో
లేస్తూ పడుతూనో
వడి వడిగా బడిలో
అడుగు పెడ్తాయి
ఇదొక మేధావుల ఖార్ఖానా
యోధుల కర్మాగారం
అక్ష రాభ్యాసం నుండే
అవిశ్రాంత పోరాటం
క్లాసులో బెంచీలకి కాళ్ళని కట్టేసి
పరుగు పందాలకి తర్ఫీదునిస్తారు
టన్నులకొద్దీ మేధస్సుని
మెదళ్ళ నిండా కుక్కేస్తారు
కన్నవారి కలలు సాకారం చేసే
యంత్రాలు ఈ చిన్నారులు....
వారి ఊహల్లో బందీ లయిన
స్వేచ్చారహిత విగతలు...
బంగారు పంజరాల్లో
వెలిగి పోతున్న డాలర్లు...
పెట్టుబడి దార్ల ఇనుప కౌగిలి లో
ప్రేమ పాశానికి వేలాడుతున్న
బాల కార్మికులు వీరు...
వారి ఆశల శిలువల్ని
మోసుకు పోతున్న బాల ఏసులు...
పోటీ ప్రపంచ భూతం
పాలబుగ్గల బాల్యాన్ని
ము క్క ముక్కలుగా తినేస్తుంటే
గుజ్జన గూళ్ళు, గోటిబిళ్ళల కోసం
"గూగుల్" సెర్చిలో వెతుక్కోవ ల్సిందే!

ఆత్మ సమర్పణ

ఆత్మ సమర్పణ

స్వేచ్చ్న ని కంచు కోటల్లో
పావు రాల్ని పంజ రాల్లో
పరిరక్షించుకోవాల్సిన పరిస్తితుల్లో
సర్వం సమర్పించుకోవాల్సిందే
మతం ముల్లుని గుండెల్లో గుచ్చి
పచ్చి నెత్తురు కంపు కొడుతున్న
సిధ్దాంతాలకి వీధి వీధినా....
ఒక "ధియోవాన్ గోహ్"
కాగడా పట్టి తిరగాల్సిందే...
విశ్వాసానికి విశ్వ్సనీయతలేనపుడు...
ఆలయాల్లో ఆరాధనలు కాదు
ఆర్త నాదాలు వినిపిస్తాయి
గోడలు పచ్చ్గగా ఉంటేనేం....
గుండెల్లో ప్రేమ లేనపు డు
స్త్రీ స్వేచ్చ ని కాలరాసిన
ఏ సిధ్ధాంతమూ మనలేదు
ఇంకెంతమంది కన్యాత్వపంజరంలో
ఉరివేయ బడాలో....
ప్రేమ లోని విశ్వాసాన్ని
నీ పవిత్ర గ్రంధం చంపేసింది
ఇంకెంతమంది
"అయాన్ హిర్సి ఆలీ" లు
బాధలసముద్రాల్నిభుజాలకెత్తుకొని
ఆత్మ సమర్పణ గావించబడాలో
నన్ను నేను సమర్పించుకోవడమంటే..
నాకు నేను
ద్రోహం చేసుకో్వడమేకాదు..
నీ అస్థిత్వాన్ని
నువు కోల్పోవడం కూడా..
(ఆం ధ్ర జ్యోతి 12.05.2008..వివిధ లోని..
"ఆత్మసమర్పణ"కు అసలయిన అర్ధం " అన్న వ్యాసం చదివాకా..)

Sunday, May 11, 2008

తస్మాత్ ! జాగ్ర త్త

తస్మాత్ ! జాగ్రత్త
పాత ముఖాలు లోపలికి పోయి
లోపలి నుండి బ య టికి
కొ త్త ము ఖాలు మొ లుస్తాయి
మొండెం లేని ముఖాలు
గాలి బు డగ ల్లా మనచుట్టూ
అవ స రాలని వెతుక్కుంటూ
అవకాశాల్ని కురిపిస్తాయి....
మెత్త గా స్పృశించి మత్తులో దించి
ఉరికంబాల సాక్షిగా
ఆశ లకి నిను ఊడిగం చేయిస్తాయి
వీటి భాష వేరు, భావం వేరు
న వ్వు తూ విషాన్ని చిమ్ముతాయి
విధ్వంసాలు స్రుష్టి స్తాయి....
జంక్షన్ లోనో ఫంక్ష న్ లోనో
ఎ క్కడ పడి తే అక్కడ
ఒకింత సామోజిక స్ప్రుహ
మరి కొంత జాలి ద య
అరుగు మీది అవ్వ ల్ని అక్కున చేర్చుకుని
అద్దె కు తెచ్చి న అభి మానాల్ని

పులుముకున్న ప్రేమల్ని
కురిపించి, మరిపించి
సగ టు సమీకరణాల్ని
తారుమారు చేసి
బల హీన త లకి బలానిచ్చి
నీకు సలాం చేస్తాయి
వేటగాడి కి లేడిపై
జాలి ఉం డదు సుమా
వేటు పడక ముందే మేలు కో
చేత న యి తే తరిమి కొట్టు
కాక పోతే పరుగు పెట్టు ....

Friday, May 9, 2008

నీదయిన దాన్ని నీది కాదని...
వెన్ను ని నాగల్ని చేసి..
గుప్పెడు ఆశల్ని
ఒకటొకటిగా నాటుకుంటూ
వేలి సందుల్లొంచి దారాల్ని మలిపి
పచ్ఛ ని చీర చూసి మురిసి పొతూంటె
స్త న్య మందించిన తన్మయత్వాన్ని
ఎవ రో త న్నుకు పోయినట్లు
నీద యిన దాన్ని నీది కాద ని
నీనుండి వేరుచేస్తూంటే...
క బ్జా కోరల్లొ చిక్కు కున్న
ఓ రైతన్న మేలుకో
కలు పు మొక్కల్ని కాలి కిందేసి
తొ క్కటం నీకు కొత్తేమీ కాదు ...
చీడ మొ క్కల్ని పీకి
చ లి మంటేసు కోవ టం
నీకు తెలియంది కాదు
మీవెనుక మేమున్నాం
మా అక్షరం ....
ఒక సాహ సం , ఒక ఆయుధం ,ఒక యుధ్ధం
రా! కదలిరా!
నడుం బి గించి కొడవలి చేతబట్టి రా!
నీతో మేముటాం ........